Liefde voor de bal

Gisteren werden er weer kwalificatiewedstrijden afgewerkt voor het WK voetbal in Brazilië volgend jaar. Nederland won met ruime cijfers van Roemenië terwijl Kroatië Wales moeizaam versloeg. 

Nederland en Kroatië speelden in het verleden slechts tweemaal tegen elkaar. Een vriendschappelijke wedstrijd, in 2008 in de Kroatische stad Split, werd met 3-0 gewonnen door Nederland. Maar een datum die in het geheugen gegrift staat van vele Kroatische voetballiefhebbers is 11 juli 1998. Toen won Kroatië op het WK in Frankrijk de strijd om het brons ten koste van Nederland. In Nederland is deze wedstrijd grotendeels in de vergetelheid geraakt; een wedstrijd om de derde plaats geniet nu eenmaal minder prestige dan een finalewedstrijd. Nederland had daarnaast al een gevestigde reputatie als voetballand door het EK in 1988 te winnen, en WK finales te spelen in 1974 en 1978. Voor Kroatië was het sinds haar onafhankelijkheid pas de tweede eindronde waaraan deelgenomen werd en de eerste kans op een voetbalprijs, wat een belangrijke reden was voor de intense beleving van deze wedstrijd, nu 15 jaar geleden. Na het laatste fluitsignaal, en de 2-1 eindstand in het voordeel van Kroatië op het scorebord stond, barstte er in Kroatië een waar volksfeest los. Sterren als Suker, Boban en Prosinecki maakten destijds deel uit van het nationale team. Nog steeds worden voetballers van die generatie als helden vereerd. Het huidige elftal wordt gecoacht door Igor Stimac. Ook hij maakte deel uit van deze 'gouden generatie'. 

Internationaal gezien presteren Kroatische voetbalclubs niet al te best. De grootste club van het land is Dinamo Zagreb, vergelijkbaar met Ajax in Nederland. Het is de meest kapitaalkrachtige club van het land en speelt nu en dan in de prestigieuze Champions League. Een andere grote club is Hajduk Split, misschien wel te vergelijken met het Rotterdamse Feyenoord. Zowel Split als Rotterdam zijn havensteden en ook financieel minder vermogend dan de clubs uit de hoofdsteden. 

Voetbal in Kroatië is, net als in Nederland, de populairste sport. Er zijn maar weinig kinderen die er niet van dromen om in de voetsporen te treden van een speler als Luka Modric. Waar je ook komt in Kroatië, de liefde voor de bal is bijna overal zichtbaar.

Kroatië binnenkort 28e EU-lid

De Europese Commissie stelde vandaag in een rapport dat Kroatië klaar is voor toetreding tot de Europese Unie op 1 juli dit jaar. Volgens de Commissie heeft Kroatië belangrijke hervormingen doorgevoerd en is het land hard op weg aan alle eisen te voldoen voor het EU-lidmaatschap. In de conclusie van het rapport valt het volgende te lezen: “Croatia is generally meeting the commitments and requirements arising from the accession negotiations, in all chapters. Croatia has demonstrated its ability to fulfil all other commitments in good time before accession. (…) The Commission is therefore confident that Croatia will be ready for membership on 1 July 2013.” 

De Commissie heeft zich gedurende het proces met name gericht op thema's als vrijheid, veiligheid, fundamentele rechten, de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht en concurrentiebeleid. Tot nog toe hebben 19 landen, plus Kroatië, het toetredingsverdrag geratificeerd. De verwachting is dat de overige EU landen binnenkort zullen volgen. 

Het volledige rapport kan hier gelezen worden: Monitoring Report on Croatia's accession preparations

Vertaalde literatuur

Komen de titels De Glembays en De brug over de Drina u bekend voor? Of zeggen de namen Miroslav Krleza, Ivo Andric en Slavenka Drakulic u iets? 

Wie een ruimer inzicht wil hebben in Kroatië en de omliggende regio, en niet genoeg heeft aan non-fictie of stedengidsen, vindt in bovengenoemde boektitels en auteurs goede aanknopingspunten. 

Van Miroslav Krleza (1893 – 1981) – die wordt gerekend tot de belangrijkste Midden-Europese schrijvers uit de twintigste eeuw – zijn boeken als De Glembays, De Kroatische god Mars en De terugkeer van Filip Latinovicz in het Nederlands vertaald. In het boek De Glembays wordt in een verzameling verhalen de ondergang van een Kroatische familie, en de teloorgang van het Habsburgse rijk (waar Kroatië destijds deel van uitmaakte), virtuoos beschreven. Krleza's tijdgenoot Ivo Andric (1892 – 1975) won in 1961 de Nobelprijs voor zijn boek De brug over de Drina. Dit boek beslaat enkele eeuwen en speelt zich af in de Bosnische stad Visegrad, dat toen deel uitmaakte van het multinationale Ottomaanse rijk. Naast kritische essays schrijft Slavenka Drakulic (1949) tevens romans. In Alsof ik er niet ben beschrijft Drakulic de tragische lotgevallen van een vrouw in de Joegoslavische burgeroorlog op indrukwekkende wijze.

Inmiddels zijn er initiatieven op gang gekomen die als doelstelling hebben meer moderne Kroatische literatuur beschikbaar te maken voor het Nederlandse publiek. Een voorbeeld daarvan is te vinden op projectklin.wordpress.com. Ook wordt er gewerkt aan een Nederlands-Kroatisch/Kroatisch-Nederlands woordenboek. Deze bestaat tot op heden niet en zal voorzien in een dringende behoefte. Meer informatie over dit project kan gelezen worden op www.glagol.nl.

Een kleine rondgang langs diverse boekenzaken in Kroatië leert dat vertaalde Nederlandse literatuur niet ruimschoots voorhanden is, maar een kentering is wel waarneembaar. In Europa van Geert Mak sierde nog maar kortgeleden de etalage van een boekenzaak in de Kroatische hoofdstad Zagreb. Daarnaast is recent werk van auteurs als Tommy Wieringa en Dmitri Verhulst inmiddels ook in een Kroatische vertaling verschenen. Nu Kroatië lid wordt van de EU, en de banden tussen Nederland en Kroatië aangehaald zullen worden, zal er wellicht ook meer interesse ontstaan voor elkaars literatuur. 

Alvast veel leesplezier!